Eindeloze rust en alledaagse drukte. - Reisverslag uit Ardmore, Verenigde Staten van Michelle Zwart - WaarBenJij.nu Eindeloze rust en alledaagse drukte. - Reisverslag uit Ardmore, Verenigde Staten van Michelle Zwart - WaarBenJij.nu

Eindeloze rust en alledaagse drukte.

Blijf op de hoogte en volg Michelle

22 Februari 2014 | Verenigde Staten, Ardmore

Daar zit ik dan, op een hotel kamer, genietend van het geluid van de zee en van de sterren die ik zie vanuit het grote raam. Ik heb net 2 uren met een super schattig kindje van 4 maanden op mijn arm gelopen, want ze wou nergens anders naartoe dan op mijn arm. Nu ligt ze lekker te slapen en wacht ik tot de ouders terugkomen van hun avondje uit. Mooi moment om even me blog bij te werken.

Ja, ik ben tegenwoordig ook babysitter, naast mijn stage van 40 uren per week. Het verdient wel lekker, en zo heb ik er weer een bezigheid bij. Al moet ik zeggen dat na die eerste week waar iedereen doorheen moet, de tijd super snel is gegaan. Ik heb de hele keuken en bediening ploeg leren kennen, waar ik af en toe een biertje mee drink in de kroeg. Ik ben meerdere malen naar Youghal geweest, een dorpje hier verder op, en heb er uiteraard al aardig wat strandwandelingen opzitten.

Afgelopen week heb ik Rinske opgezocht in Cork. Dat was fantastisch! We zijn de stad in geweest, waar we ons keer op keer verbaasden hoe de meiden en vrouwen er daar bij liepen. Hoge hakken, die je in Nederland volgens mij niet eens kunt kopen.. Hele korte jurkjes. Soms zelfs zo kort, dat men mee kon genieten van een deel van hun derrière. Dan nog niet te spreken over blote benen met dit weer, mensen zonder jas en een fake tan die vaak oranje uitpakt. Gewoon WAUW dus. Het eerste nummer wat werd gedraaid toen we de club in liepen, was barby girl. WTF factor nummer 2 dus. Maar iedereen om ons heen stond te springen en te dansen, het dak ging er af. Na dat geweldige nummer en nog een paar van die klassiekers werd de muziek gelukkig wat beter. En ondertussen hadden we al aardig wat gesprekken achter de rug. De mensen zijn hier namelijk niet bang om iemand aan te spreken, we stonden dan ook geen minuut alleen. Dit was wel gezellig, ook al zaten er een paar tussen waar we sneaky van weg liepen.. Ook nog een Nederlander ontmoet aan het eind van de avond. Die vond het wel een goed idee om even samen te gaan feesten op UCC (university met campus) de volgende dag, want het was RAG week in Ierland. Dat houdt vooral in dat mensen niet naar hun colleges gaan en dus de hele week aan de zuip gaan. Helaas hoorden we niks meer van onze grote vriend de volgende dag, dus besloten we zelf maar op pad te gaan. Even winkelen, als echte toeristen met een kaart door Cork lopen om wat gebouwen te spotten.. En hey! Daar is UCC! Even over de campus lopen dus en proberen binnen te komen. We kwamen binnen, maar helaas was er een deur waar een mannetje voor stond die in de gaten hield wie er naar binnen liepen. Hmm.. Daar maar niet naar binnen dus.
De hele sfeer van zo'n campus beviel ons wel, is toch even heel wat anders dan ons Friesland College en Stenden university. Ik zou best een tijdje op zo'n campus willen studeren!

Maargoed, eenmaal thuis aangekomen, klaagt mijn huisgenootje dat ze de hele dag voor Michelle werd aangesproken.. Ik was namelijk de avond voordat ik naar Cork ging naar de pub geweest met een ploeg uit de keuken en bediening, en degenen die niet mee waren hadden dus gehoord van 'dat nieuwe meisje bij de receptie'. Ik was vrij, en het was druk, dus moest Catherine helpen bij de receptie. Het enige antwoord wat ik daar op had was dat ze ook maar mee moest gaan de volgende keer. Helaas heeft ze daar nog niet zoveel trek in.

De afgelopen week was dus super gezellig! Veel mensen om mij heen gehad en veel dingen gezien.

De vorige 2 week waren aparte weken. Het was aan de ene kant super druk op het werk, maar ik kwam ook elke dag thuis in een leeg huis. Een paar dagen was er hevige storm in Ierland en veel mensen zaten zonder stroom. Bij ons vielen de systemen de hele tijd uit en de telefoon lag een lange tijd plat. Ook deed het internet het niet in het huisje waar ik verblijf. Me huisgenootje was 2 avonden aan het oppassen en gaat elke donderdag tot en met zondag naar huis.

Ik zat dus zonder contact met de buitenwereld, alleen met me gedachtes de hele week. Dit kon af en toe best beangstigend zijn, omdat er ineens herinneringen en angsten naar boven kwamen waarvan ik niet eens meer wist dat ik die had. Ook heb ik veel nagedacht over de waarde van het leven enzo. Echt apart wat een week in je uppie met je brein kan doen. Ook wel weer goed, zo heb je na een week heel wat dingen op een rijtje gezet en krijg je wat meer rust in je kop. Heb dan ook vaak gewoon een paar uur bij de zee gezeten, voor me uit te starend. Die rust kan echt heerlijk zijn. En het leert je beseffen dat je in het nu leeft en er ook van moet genieten. Ook van de kleine dingetjes, die je meestal ontgaan in het dagelijks leven.

Maar genoeg hocus spocus praat, we gaan door met het verslag.
Op het werk is het top. Ik begin al aardig routine te krijgen in alles wat ik moet doen (wat tevens ook saai begint te worden), en heb super leuke collega's! Mijn supervisor was een week op 'honeymoon', dus namen een paar meiden haar taak over om mij te trainen. Ik werk met plezier met ze. Er is ook een collega die zich echt over me ontfermt. Als het 's ochtends regent belt ze me op dat iemand me komt ophalen. Ook krijg ik veel adviezen, bijvoorbeeld dat ik wel genoeg moet eten. 'Als je gaat oppassen, zorg je dan wel dat iemand je thuisbrengt? Je kan natuurlijk niet nog zo laat nog over straat!' 'Als je iets nodig hebt of een lift ergens naartoe, kun je me altijd bellen hoor!' Dat soort dingen dus. Super lief. En als ik niet naar haar luister met bijvoorbeeld een lift regelen, staat er aan het eind van me shift toch weer iemand klaar die mij thuis moet brengen van haar. Aan de ene kant baal ik daar wel eens van, omdat ik mezelf wil redden hier, maar aan de andere kant brengt het ook een lach op me gezicht dat iemand zich ontfermd over me.

Ook kwam me leraar vandaag op bezoek om te checken hoe alles gaat. Wel fijn dat ze dat doen vanuit school. Niet dat er problemen zijn, maar zo wordt er toch een beetje op je gelet en op alle afspraken die het hotel heeft gemaakt met mij en met school.

Wat ook leuk is, is dat het nu vast staat dat Lisa me komt opzoeken in April!! Daar heb ik super veel zin in. Gaan we Dublin even verkennen en natuurlijk laat ik haar het prachtige Ardmore zien!

Verder zou ik zeggen, geniet van je zaterdag avond. Ik zit me tijd nog even uit hier op deze hotel kamer en dan plop ik ook maar even een biertje open.

Fijn weekeind en tot de volgende blog!


Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Michelle

Actief sinds 22 Jan. 2014
Verslag gelezen: 1479
Totaal aantal bezoekers 2924

Voorgaande reizen:

26 Januari 2014 - 10 Mei 2014

Stage Ierland!

Landen bezocht: